Monografia Giżycka
PRZEJDŹ WYŻEJ
Mapa województwa
Plan miasta
E-MAPA
Turystyka
Historia Giżycka
Monografia Giżycka
Herb i flaga
Miasta partnerskie
Giżyckie Archiwum Cyfrowe
Podziękowania, gratulacje i kondolencje
Więcej
„Giżycko. Miasto i ludzie” - do pobrania
Wstęp - redaktor ś.p. Grzegorz Białuński
Pod surowy osąd Czytelnika oddajemy to najnowsze, zbiorowe opracowanie dziejów Giżycka. Miasto nigdy nie stanowiło wielkiego ośrodka miejskiego, ale zawsze w jakiś sposób wyróżniało się spośród innych mazurskich, bądź szerzej pruskich miasteczek. W dużej mierze decydowało o tym jego niezwykłe położenie na uroczym przesmyku między Wielkimi Jeziorami Mazurskimi, ale też decydowali o tym ludzie, którzy je zamieszkiwali. Dzięki pierwszym walorom Giżycko mogło być określane mianem mazurskiej Bregencji lub wodniacką stolicą Polski, zaś dzięki mieszkańcom od ponad stulecia (z przerwami) może chociażby poszczycić się czasopismem naukowym i tworzyć ferment kulturowy w regionie .
Pomysł przygotowania nowej monografii powstał już pod koniec lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, w kręgu giżyckiego Archiwum Mazurskiego. Przez wiele lat, także na otwartych, publicznych spotkaniach dyskutowano założenia i cele pracy. Problemem, jak zawsze pozostawało znalezienie odpowiednich środków finansowych. ostatecznie dopiero zbliżająca się rocznica czterechsetlecia powstania miasta umożliwiła sfinalizowanie projektu. Autorami rozdziałów są znawcy poszczególnych epok historycznych, ale, co znamienne, blisko związani z Giżyckiem, tutaj urodzeni (Grzegorz Białuński, Rrobert Kempa, Wojciech łukowski) lub od lat mieszkający (Jan Sekta), czy współpracujący z miejscowym środowiskiem naukowym (Łukasz P. Fafiński, Jerzy M. łapo, Ryszard Tomkiewicz).
W pracy przyjęto układ chronologiczny wykładu – od czasów przedhistorycznych po wydarzenia współczesne. Autorzy nie stosują, co prawda, pełnego aparatu naukowego, jednak to nie oznacza, że praca nie spełnia wymogów naukowych. Wręcz przeciwnie, znaczne partie monografii opierają się bowiem na krytycznej analizie źródeł, w tym zupełnie nowych, niewykorzystanych dotąd materiałów archiwalnych. Uzupełnieniem części chronologicznej pracy są zestawienia zamieszczone na końcu, m.in. wykazy urzędników, biografie wybitniejszych mieszkańców, kalendarium, bibliografia i aneksy.